viernes, 4 de julio de 2008

Piden que el primer encuentro de la selección unionista española tras la Eurocopa sea en Euskal Herria.


Las nuevas generaciones del PP pidieron el 2 de Julio que el primer encuentro que juegue la selección unionista española de fútbol, tras ganar la Eurocopa de Austria y Suiza, sea en Euskal Herria, tras las celebraciones que se llevaron a cabo en los diferentes Territorios vascos.El presidente de NNGG del AP-PP en la C.A.V, el ultraderechista Carlos García, indicó que, tras las celebraciones "multitudinarias" en la Plaza Moyua de Bilbo, en la plaza de la Virgen Blanca de Gasteiz o en Ermua y Donostia, ha quedado "claramente" demostrado que en Euskadi "se respalda y se quiere" a la selección española, por lo que sería "un reconocimiento" a la afición vasca, que los campeones de Europa disputen su primer encuentro en España en una de las capitales vascas de Hegoalde.Recordó que en 1920, tras la consecución de la medalla de plata en los juegos olímpicos de Amberes, el primer partido de la selección unionista española, fue en San Mames, ganando a Bélgica por 2 a 0.'Miles de vascos inundaron las calles de los pueblos y ciudades de Euskadi de banderas nacionales, bufandas y camisetas rojas "demostrando el júbilo" por el triunfo de la selección unionista."El llenazo estaría asegurado tanto en San Mames como en Mendizorroza o Anoeta, ya que hay muchas ganas de ver a españa que desde hace cuatro décadas no disputa encuentros en Euskadi, además siendo la campeona de Europa resultaría del todo absurdo que las autoridades deportivas vascas se sigan oponiendo por motivos políticos sectarios a estos encuentros".

lunes, 30 de junio de 2008

ELLOS DICEN MIERDA,NOSOTROS AMEN!


A doma e castración comeza a dar os seus froitos. O triunfo da selección de España no campionato de Europa foi celebrada por todo o alto por bastante xente nas rúas de Galiza. Lembro algunhas participacións dos españois nos mundiais e nos europeos, pero nunca ata agora vira implicarse a tantos galegos nas andainas dunha selección que sempre se viviu aquí como algo absolutamente alleo.
Sen dúbida a estratexia de propaganda e difusión do españolismo que levan a cabo os medios de comunicación está a dar os seus froitos e as masas exercen como ovellas e acaban por asumir como propias as mensaxes que lles lanzan os estrategas. E así vemos como ano a ano proliferan en Galiza as camisetas vermellas, as bandeiras rojigualdas , os afeccionados vociferantes (veremos o que tardan en aparecer entre nós os frikis clonicamente disfrazados de toureiros, flamencos ou gardas civís, cada vez máis comúns) e as cancións que criamos esquecidas, demostrando que a sociedade actual se atopa gravemente doente cando non é quen de defender o seu nin de pensar libremente e acata fielmente as estratexias que se deseñan desde os poderes fácticos do estado.
Triste, moi triste…

lunes, 2 de junio de 2008

NON PASARÁN!!


Novamente, o domingo 1 de Xuño volveuse demostrar cales son os intereses que defende este goberno da socialdemocracia. De novo Democracia Nacional, tras incubrirse en todo tipo de eufemismos, volveron demostrar o seu claro carácter xenófobo e racista. Nesta ocasión trataron de manipular unha das reivindicacións máis importantes entre os mozos e as mozas como é a loita pola vivenda digna, tratando de confundir a mocidade sinalando como culpábeis a multitude de traballadores e traballadoras inmigrantes e non a verdadeira orixe da cuestión.


O antifascismo decidiu lanzarse a rúa para demostrar que alá onde se realice unha manifestación dunha organización fascista, sempre haberá antifascistas para opoñerse. Numericamente os antifascistas eran moitos máis que os convocados por DN. Non obstante, cando foi necesario disolvelos para deixar camiño aberto aos fascistas , a policía comezou a cargar desorbitadamente. Os antifascistas replegábanse e volvíanse unir, ata que xa non se puido aguantar máis. A ordes da delegada do goberno a unidade de intervención policial (UIP) e a brigada de información executan brutais cargas policiais e detencións de dubidoso carácter legal contra aqueles que non dan un paso atrás ante a barbarie fascista.


O resultado final foron 5 detidos, entre eles un menor, e bastantes feridos por diversas contusións, pasando varios deles por hospitais. Dous d@s detidos e varios dos agredidos son militantes do Colectivo de Jóvenes Comunistas (CJC). Os cales teñen o apoio de todo o antifascismo e a solidariedade do mesmo. Estas persoas han de sentir a pesares dos seus duros golpes, ca loita ha de seguir, xa que o único que se pretende é minar conciencias a través de medios represivos que cada vez se convirten en máis brutais.


Por esto todo o antifascismo esixe:

- A liberdade e exoneración de tódolos cargos dos detidos e detidas polo simple feito de denunciar o fascismo.

- A dimisión da delegada do goberno, dada a súa complicidade cada vez máis infame e evidente coas organizacións nazis.

- A taxante prohibición das organizacións fascistas e a non permisividade das súas accións públicas.


Non pasarán!!

lunes, 12 de mayo de 2008

O PARTIDO DA MORTE



Unha historia curiosa é a do "partido da morte", que sucedeu en 1942, estando Ucrania ocupada pola Alemania nazi. No verán de 1942, a Selección Nacional da Wehrmacht(tropas alemanas nazis) propuxo o Dinamo de Kiev xogar un partido no Estadio municipal. Os alemáns foron moi confiados ao encontro posto que eles eran deportistas preparados e os xogadores do Dinamo eran obreiros de fábricas con escasa preparación futbolística. Comezou o partido coas bancadas a rebosar, e cos principais militares da Wehrmacht en Ucrania no palco. De momento todo ía ben para os invasores e os alemáns meten o primeiro gol da tarde, pero todo se torce para os alemáns e terminan o primeiro tempo perdendo 2 a 1 contra o Dinamo. Nos vestiarios chega un oficial alemán e advirte aos xogadores do Dinamo que os alemáns xamais perderon un partido en territorios ocupados, e que si gañaban o partido serían todos fusilados. Os xogadores volveron ao campo e, facendo caso omiso da ameaza, meteron o terceiro gol aos alemáns. O estadio veuse abaixo e, sen dar crédito ao que veían, as bancadas veían como o Dinamo marcaba o cuarto gol. Antes de chegar aos 60 minutos de partido, o árbitro deu por terminado o encontro e os xogadores do Dinamo foron conducidos a un barranco, onde inmediatamente foron fusilados.


A historia inspirou algunha película como a película húngara de 1961 “Két félidő a pokolban”.

Tamén algúns grupos compuxeron cancións con referencia a este suceso como por exemplo a canción Verano del 42 do grupo Núcleo Terco.

domingo, 11 de mayo de 2008

CELTARRAS!+ QUE FÚTBOL!


Na primeira metade da década dos 80, prodúcese no estado español o grande auxe dos grupos de hinchas organizados, que irán aparecendo a imitación dos que xa existían dende facía varios anos en paises como Inglaterra ou Italia. Serían grupos desmarcados do resto das hinchadas dos seus respectivos equipos, sobre todo pola súa forma de animación, colorido e, en moitos casos, violencia amosada. Vigo non foi allea a todo isto, e alá polos primeiros anos dos 80 nacían as Xuventudes Celestes; xunto a éstes, outras peñas como Comando Celta, dotaron ao estadio de Balaidos dun maior colorido coas súas faixas e bandeiras. As XX.CC., único grupo que posuía un local de seu no propio estadio, tamén contaban cun cubregradas de grandes dimensións, coas cores do equipo. A existenca das XX.CC. terá a súa importanca na consolidación de Celtarras anos despois, xa que moitos membros do noso grupo pasaron previamente polas Xuventudes Celestes. Todavía lembramos os seus espectaculares bengaleos na década dos oitenta.

PRIMEIROS ANOS

Durante a tempada 87/88, aparece en Balaidos a faixa de Celtarras na esquina de Gol con Tribuna. Non tardaría en aparecer a faixa de Galiza Ceive ao carón da principal do grupo, esta última en letras vermellas sobre fondo celeste. Tamén comezan os desplazamentos, como por exemplo ao Molinón xixonés, onde se compartíu, xunto co resto de peñas célticas, bancada cos Norte Xixón (daquela, Norte Gijón), que manterían por aquel entón boas relacións con Xuventudes Celestes, que seguían a ser o pincipal foco de animación xuvenil en Balaidos. Inda que cada un ao seu modo, tanto Celtarras como Xuventudes Celestes ou Comando Celta tiveron sempre un marcado carácter nacionalista galego, e por suposto, nunca o racismo nen o fascismo tiveron cabida neles.

CHEGADA A FONDO

A tempada 91/92 marca un punto de inflexión na traxectoria de Celtarras. Chégase á bancada de Fondo (todavía chamada General daquela) e xornada tras xornada vanse incorporando novos membros, ao tempo que o Celta vaise consolidando como principal candidato ao ascenso a primeira división. Aparecen as primeiras bufandas, e o emprego de bengalas e demais pirotécnia fanse masivos ata o fatídico accidente de Sarriá, no que un rapaz morría tralo impacto dunha bengala de mar lanzada dende outra bancada, e que fixo que este tipo de material se prohibira de inmediato en todo o estado.
As viaxes a Santiago e Avilés (sobre todo esta última) non pasarían desapercibidas, e nalgúns xornais comezan a preocuparse polo crecemento e consolidación do grupo; comezan a escoitarse voces que esixen á directiva a expulsión de Balaidos dos membros de Celtarras, e cada vez é maior a presencia de policía na nosa bancada; as cargas dentro désta sucederianse domingo tras domingo. Ante os ataques sufridos, a TVG ameaza con non enviar cámaras a Balaidos para cubrir os encontros disputados polo noso equipo.


MAIS DUNHA DECADA CELTARREANDO EN PRIMEIRA

Tralo ascenso do equipo na campaña anterior, a 92/93 comeza, moitísimos anos despois, cun novo clásico do fútbol galego en primeira división. Celtarras, que se desplazaría nun autobús, é prácticamente a única representación de siareiros célticos en Riazor. O autobús remata coas lúas rotas, e na viaxe de regreso prodúcense uns incidentes coa expedición celtarra nunha área de servizo.

No derbi da segunda volta en Balaidos, a bancada de Fondo é dividida en dúas partes por medio dun valado; para a policía, era unha forma de controlar máis e mellor a un dos grupos considerados ao ano seguinte pola Comisión Antiviolencia como un dos máis perigosos do estado. Ao remate do encontro prodúcese unha batalla campal coa policía polas rúas viguesas. Cara o remate do campionato (maio do 93) aparecería o número 1 de Fondo Celtarra, primeiro fanzine oficial do grupo. É raro o encontro desa liga 92/93 no que algún siareiro da bancada de Fondo non é expulsado do campo ou denunciado pola policía; a visita do Frente Atlético a Vigo provocou diversos incidentes polos aledaños de Balaidos.

Na tempada 93/94 vivíuse a maior concentración de siareiros convocada por Celtarras polas rúas viguesas. Entre 700 e 800 persoas dirixíronse, todas xuntas e estreitamente vixiadas pola policía, dende a Porta do Sol ata a Bancada de Fondo, horas antes do Celta-Coruña. Ese día estreáronse 24 bandeiróns, nun desplegue nunca visto anteriormente en Balaidos. En medio desta tempada, disputouse en Balaidos un encontro amigable entre as seleccións de España e Portugal, con notable presencia de mozos do grupo na bancada de Fondo para animar a Portugal. A resposta policial foi a base de numerosas expulsións do campo e bandeiras galegas requisadas. Algunha española sería queimada. Foi nese campionato no que se producíu un maior número de viaxes nunha mesma tempada por parte de Celtarras; Bilbo (dous autobuses), Donosti, Santiago, A Coruña, Xixón, Oviedo, Valladolid, Madrid (dous autobuses) e Logroño. En Logroño chegouse ata o bar de Gaunas Sur, pero a presencia policial evitou calquera tipo de incidentes; no interior do campo non puideron evitalos, e ata houbo quenes se achegaron ata a bancada dos ultras locais, producíndose posteriormente cargas e carreiras pola bancada, así como a detención dun compañeiro. En Oviedo tamén houbo bronca e outra detención, inda que o máis salientable desa viaxe foron as pintadas coas que se decorou todo o Carlos Tartiere na noite anterior, e que fixeron que os medios de comunicación rápidamente dispararan as súas críticas (algunhas pintadas facían referencia a ETA e a Irene Villa). Oviedo convertíuse co paso dos anos nunha cidade habitual para viaxar, e onde se produciron varias liortas con hinchas carballóns. En Xixón, o destino era o bar de Ultra Boys, pero a policía sacou aos galegos da zona a mamporrazos. Pola súa banda, nos exteriores do Bernabeu tamén se producíu unha liorta, na cal un celtarra foi acoitelado no cu por un membro de Ultras Sur; os autobuses tamén serían atacados polos fascistas españois. O verán do 95 pasará á historia do Celta como o da crise dos avais, pola cal o Celta foi descendido administrativamente nun primeiro intre a 2ªB. Celtarras estará presente en tódolos actos e iniciativas que loitan porque o noso clube se mantivera onde lle correspondía. Ademais de acampar en Balaidos, asistir a adestramentos e encontros amigables fóra de Vigo, participar na organización dun concerto, asistir ás manifestacións e concentracións, o punto álxido vivíuse coa viaxe a Madrid para dirixirse ata o local da RFEF o día da decisión final. Nunha parada levada a cabo en Puebla de Sanabria, prodúcese un saqueo na tenda dunha gasolineira, que fai que varios axentes da G. Civil se presenten na zona. A prensa volta a cebarse unha vez máis con Celtarras.

Na tempada 97/98,a visita dos Ultra Boys deixou incidentes nos minutos previos ao choque, polos cales varios ultras asturianos necesitaron asistencia médica. As Brigadas Charras do Salamanca, que tamén estiveron na nosa cidade, tiveron que refuxiarse no interior dun bar ata a chegada dos antidisturbios para defenderse dun grupo de celtarras bastante inferior en número que os esperaba fóra. No encontro da segunda volta presentouse en Salamanca un autobús de celtarras para saldar as contas pendentes dende o encontro en Vigo, coa fatalidade de que 26 membros do grupo remataron nos calabozos, mentres que o resto da expedición foi devolta pola policía a Vigo sen poder presenciar o encontro.

Se un acontecemento marcou a tempada do regreso céltico á Copa da UEFA, a 98/99, ese foi o do asasinato dun siareiro basco a mans dun membro do Frente Atlético, e Celtarras non foi alleo a esa nova; o seguinte partido disputado en Anoeta trala tráxica morte de Aitor Zabaleta, sería precisamente un Erreala-Celta, no que a expedición celtarra ata alí desplazada participaría nos actos de homenaxe. En Vigo sacáronse dúas faixas, coas lendas “Contra o fascismo español: Organización, autodefensa” (colada nas inmediacións de Balaidos e rápidamente arrincada polos antidisturbios) e “Frente Atlético fascistas cobardes” (exhibida durante o minuto de silencio e tamén retirada posteriormente pola policía).

Nesa mesma tempada tivo lugar a homenaxe a Patxi Salinas, xogador co que Celtarras sempre estivo moi identificado, e viceversa. O propio xogador agasallounos cun taco de entradas para dito encontro. Ese día, na que a abundante choiva caida deslucíu en parte o acto, portamos unha faixa coa lenda Sempre Patxi, e cando éste foi sustituido, voltouse cara Celtarras para agradecernos públicamente o noso apoio, ao tempo que sacaba parte da camisola da súa homenaxe para ensinar a de Celtarras que levaba posta por debaixo, e que lle fora dada pola nosa parte.

Durante os incidentes producidos coa policía á conclusión do Celta-Coruña 00/01, producíuse o lanzamento dun cóctel molotov contra unha furgoneta dos antidisturbios.

No campionato seguinte fumos foco de atención en todo o estado tralos incidentes protagonizados con motivo do Celta-Athletic, onde unha absurda e desproporcionada carga policial na bancada de Fondo foi duramente respostada pola xente de Celtarras e HNT, obrigando ás forzas da orde a abandoar a bancada polo que lles puidera acontecer. Cinco compoñentes do noso grupo foron denunciados e levados a xuizo por ese feitos.

Se isto acontecía en novembro, meses despois, en maio, os Ultras Sur sorprendían a todo o mundo coa súa visita á nosa cidade. Chegaron sen escolta e co encontro xa comezado, e accederon á bancada de Gol coas entradas que supostamente mercaran o día anterior varios dos seus compoñentes, producíndose unha serie de incidentes cos siareiros de dita bancada. A resposta policial foi unha carga na nosa grada tras un gol céltico, mais a detención dun compañeiro. Pero o importante chegaría á conclusión do encontro, onde debería comezar o noso partido particular con este grupo tan coñecido dentro do panorama fascista español. Cos ultras madrileños todavía no interior dun estadio deserto, dous mozos eran sorprendidos por efectivos da G. Civil cuns cócteles molotov. Acusados de estaren preparando un ataque organizado contra o autobús dos fachas, foron trasladados ata o cárcere de A Lama, onde permañeceron un tempo importante ata abandoalo á espera do xuizo.

NON SO FÚTBOL

Dende o seu nacemento, Celtarras sempre tentou levar a cabo unha liña coherente coas súas ideas, e de compromiso político e social. Á participación máis ou menos activa de membros desta peña en diferentes colectivos, organizacións e actos de índole estudantil, política, social, etc., tiveron sempre a súa continuidade no campo de fútbol, a través dos diferentes cánticos, berros, faixas e iniciativas levadas a cabo. Foron, son e serán moitos os moitivos polos que traballar e loitar a reo. Ata o dagora, fumos solidarios cos insubmisos, cos presos políticos galegos e doutros paises, coa loita dos mariñeiros, co pobo irquí, e con Cuba, con Palestina, con Timor, cos traballadores dos asteleiros, coa traxedia do Prestige, cos vecinos de Teis afectados pola empacadora de Guixar, cos tupacamarus asasinados polo exército de Fujimori,...

Pero dende 2004, no que os nosos amigos Teto e Luís foron secuestrados polo estado español, nunha das súas cárceres de exterminio, a nosa loita principal é a relacionada coa súa liberación e axuda, para o cal creouse o CCCP (Coleitivo de Colaboraçom Celtarras Presos) para organizar e canalizar dunha forma máis axeitada toda esa axuda.

lunes, 21 de abril de 2008

HNT algo más que fútbol!!


Las gargantas que nunca callan


No dejan indiferente a nadie. Juegue bien, mal o regular el Athletic, Herri Norte Taldea anima sin parar en San Mamés a su equipo. Esa es la principal característica del grupo de seguidores rojiblancos más conocido por sus originales cánticos y singular estética. Han cumplido un cuarto de siglo desde su nacimiento y están de celebración.


La historia de Herri Norte Taldea (HNT) nace con motivo de la remodelación de San Mamés para acoger el Mundial de fútbol de 1982. En el fondo norte se creó una nueva grada y comenzó a congregarse detrás de la portería de La Misericordia una multitud de jóvenes en los partidos del Athletic. Era la temporada 1981/82 y el dinamismo popular que existía en aquellos años, unido a los buenos momentos que vivió el equipo rojiblanco en el aspecto deportivo ­las dos Ligas y Copa de la mano de Clemente­, sirvió para crear un nuevo movimiento: Herri Norte Taldea, el grupo de seguidores más conocido del Athletic porque siempre dejan sentir sus gargantas.


Ha pasado ya un cuarto de siglo desde entonces y para conmemorar dicho aniversario el pasado fin de semana organizaron diversos actos festivos. Desde conciertos, comida popular y una charla sobre el Athletic Club en la Guerra Civil, hasta una pachanga de fútbol entre Herri Norte Taldea y Abertzale Sur, con victoria para los cumpleañeros.


La asistencia de público ha sido importante, según relató un miembro de HNT. En los conciertos, por ejemplo, se llegaron a congregar medio millar de personas. «En los últimos tres o cuatro años se han vuelto a revitalizar las cosas después de unos últimos años de decadencia. Nos moveremos entre 300 ó 500 personas en los partidos de San Mamés y cuando salimos fuera solemos conseguir llenar casi siempre un autobús», comenta.


Antifascistas y abertzales


Y es que tras el auge de los primeros años, el Athletic fue perdiendo fuerza en cuanto a los resultados deportivos y en HNT se produjo una discusión interna en la que saldría afirmándose con sus actuales señas de identidad ­sentimiento Athletic e ideología abertzale y antifascista­, echando fuera a la gente que pretendía formar un grupo ultra.


Esa es una de las características que hace especial a este grupo de seguidores del Athletic. Además de animar a los jugadores, no se olvidan de reivindicar y solidarizarse en temas políticos y sociales como pueden ser los presos políticos vascos, la autodeterminación para Euskal Herria, los gaztetxes desalojados...


«Nos diferenciamos de los demás porque realizamos reivindicaciones y siempre nos dejamos sentir con nuestra forma de animar y cánticos ya que muchas de las peñas se limitan a colocar una pancarta con su nombre», relatan desde HNT.


Lo cierto es que nunca dan la espalda a su equipo ­«Athletic beti zurekin», es uno de sus lemas más coreados­ y en este sentido, critican la actitud de muchos aficionados que acuden a San Mamés y se dedican a pitar a los jugadores cuando las cosas no salen como quieren. «Estamos en contra de la gente que se marcha antes del campo cuando el Athletic va perdiendo o pita a los jugadores aduciendo que tiene derecho a mostrar su descontento porque ha pagado la entrada. Para nosotros hay que animar al equipo durante todo el partido», señalan.


Estetica skin


Aunque hay de todo, su estética es mayoritariamente de estilo «skinhead». Pero Herri Norte no tiene nada que ver con la imagen que se trata de vender desde la mayoría de medios de comunicación mezclando a los «cabezas rapadas» con grupos fascistas, obviando que desde sus inicios el movimiento skin se define por no tener nada que ver con la xenofobia ni el racismo. El intento de criminalización no se limita tan sólo a dicho aspecto porque cada vez que acuden a presenciar los partidos del Athletic fuera de casa, los policías de turno y aficiones «ultras» se encargan de provocar y crear incidentes.


Según denuncian, es en los viajes a Madrid y Valencia donde más problemas suelen encontrar. Pero no sólo fuera ya que en Euskal Herria también son «acosados» por la Policía autonómica. Sin ir más lejos este último fin de semana se acercaron de «visita» al gaztetxe de Algorta el viernes por la noche mientras celebraban una charla y el sábado también se sumaron a la «fiesta» al desalojar el local de los conciertos por un supuesto aviso de bomba. -

martes, 8 de abril de 2008

MERCENARIOS!!




Unha entrevista feita a un membro(ou cada un que lle poña o calificativo que crea convinte) da Garda Civil que se considera independentista galego. Garda civil e independentista(paradóxico). Un mercenario ao servizo do estado español, que nas súas horas laborais moi posiblemente se dedique a analizar de forma moi minuciosa e detallada, os comportamentos e relacións que poidan levar a cabo as persoas que están vencelladas a calquera organización da esquerda independentista galega.
ENTREVISTA
“Son garda civil e considérome independentista"
Contactamos cun axente que leva o adhesivo 'GZ' no seu automóbil particular.
A semana pasada saltou a polémica. Segundo o Movemento polos Dereitos Civís (MpDC), mandos da Garda Civil aconselláronlle aos axentes que tomasen datos dos vehículos que portasen o adhesivo 'GZ'. Este mesmo luns, a Unión de Gardas Civís de Galicia sinalaba que non tiña constancia destes feitos. Porén, sinalaban que, de confirmarse, serían censurábeis xa que “o uso das siglas GZ está xeralizado. En case todas as familias as porta algún membro, até gardas civís”. Seguindo estas informacións, logramos contactar cun garda civil que ten este símbolo no seu coche particular. Manuel Verde Verde (o nome é ficticio xa que o funcionario prefire manterse no anonimato), comenta con nós a última polémica.


-Vostede leva o símbolo 'GZ' no seu coche, por que tomou esta decisión?-Pois a verdade é que cando comprei o coche de segunda man en Baio xa traía a “pegata”. Quedáballe moi ben, porque o coche é negro e contrasta co fondo branco que ten o adhesivo. Ademais eu son galego, sen complexos.


-E non lle trouxo problemas ter este distintivo?-Ninguén me dixo nada. Bueno, tiven un sarxento que unha vez me chamou a atención e díxome que polo menos tiña que poñer o E no outro lateral...para compensar. Pero non lle fixen caso, claro.


-Vostede como se define politicamente?-Pois eu sonlle independentista...


- Pero vostede é garda civil...como é compatíbel isto?-Imos ver, este é un choio coma calquera outro. O que temos que acabar é dunha vez con tanto prexuízo. Eu mentres fago o servizo son garda civil e logo son persoa. E logo un funcionario do INEM non pode celebrar o Día da Patria?
- A verdade é que mirado así..- O que pasa é que o país está cheo de tópicos. Se vostede estivese nalgúns cuarteis ficaría sorprendido. O meu caso non é o único, nin moito menos. Hai de todo. De feito, eu coñecín en Pontevedra un oficial que era reintegracionista co que moito teño discutido, porque eu sonlle máis da opción ILG-RAG.


Un independentista galego que nas súas horas de traballo leva no seu brazo esquerdo a bandeira española. Cada un que saque as suas conclusións pero Gardas Civís e Policias Nacionais fóra da nosa terra!!!..Que exerzan as súas labores represivas na capital do seu estado, que se larguen para Madrizz.


Cando me falan de españa

sempre teño unha disputa

e se españa é miña nai


eu son un fillo de puta.....

miércoles, 2 de abril de 2008

SOSPEITOSOS



A Garda Civil tomará os datos dos conductores de coches con autocolantes GZ ou da bandeira galega coa estrela vermella
Dereitos Civís tivo acceso a documentos de formación interna deste corpo, nos que se relaciona co “MOVIMENTO DE LIBERACION NACIONAL GALEGO” á Coordenadora de Asambleas de Estudantes da USC, a Galiza non se Vende, a PRES.O.S., ou a A Marcha Mundial De Mulleres, entre outros colectivos.
O Movemento polos Dereitos Civís tivo acceso a información facilitada pola Garda Civil en charlas de formación interna realizados, polo menos, na provincia de PONTEVEDRA. Nestas charlas repartíronse unha serie de informacións sobre o que a Garda Civil considera “o segundo maior problema de terrorismo do España” e que se centra nas siglas MLNG (MOVEMENTO DE LIBERACIÓN NACIONAL GALEGO). Na páxina 1 das copias facilitadas aos gardas civís asistentes aparecen un autocolante coas iniciais GZ, unha bandeira galega coa estrela vermella (bandeira da patria) no centro e o escudo galego de Castelao coa frase “DENANTES MORTOS QUE ESCRAVOS” como distintivos propios do MLNG.
Noutra páxina dese mesmo informe recóllense as iniciais GZ no centro coa bandeira da patria rodeado do que a Garda Civil considera campos de actuacións do MLNG (mulleres, ecoloxismo e medio ambiente, temática cultural e deportiva, lingua, antirrepresiva e dereitos civís, xuvenil, estudantes, partidos políticos e sindicatos) e no que se relaciona co MLNG a PRE.S.O.S, CEIVAR, AMI, BRIGA, ADIANTE, COORDINADORA DE ASEMBLEAS DE ESTUDANTES DA USC, AGIR, GREI, EI, NOS-UP, FPG, CUT, GALIZA NON SE VENDE, MULLERES NACIONALISTAS GALEGAS, A MARCHA MUNDIAL DAS MULLERES, FAZENDO MEMORIA HISTÓRICA, AGRUPACIÓN DE MONTAÑA AUGAS LIMPAS, ERVA, QUERCUS, SCD CONDADO, A.C. CALEIDOSCOPIO, etc. Cada unha das citadas asociacións e colectivos aparece representado cos seus correspondetes logotipos para facilitar o recoñecemento por parte dos axentes.
Noutro documento ao que tivo acceso Dereitos Civís facilítase información sobre centros sociais como a: Baiuca vermelha, O Fresco e a Casa da Triga de Ponteareas, o Social Cultura Deportiva Condado, a Santa Sede e O noso Eido de Salvaterra, o Fervedoiro de Cuntis, A Tiradoura de Cangas, A Revira de Pontevedra, a Revolta, A Cova dos Ratos, o Caleidoscopio e a Faísca de Vigo e A formiga de Redondela.
Identificacións de persoas e supostos delictos
Xa cara ao final do informe facilítase información sobre persoas por supostos delictos como “daños vidriera ayto - TUI”, “deslucimiento bienes inmuebles – iglesia – SA(L)VATERRA”, “quema fotografía S.M. El Rey – Vigo”, REQUISITORIADO e “OTROS DE INTERÉS POLICIAL”. Do mesmo xeito recóllense as inicias dos identificados nestes supostos delictos, na seguitne orden: A.A.P., A.R.M.Q, I.M.G; A.J.P.R, P.P.G; A.B.E., J.C.P.N, C.M.I, S.M.R.; A.G.M; A.F.S. e M.A.L.C.
Tamén se amosan algunhas das fotos destas persoas na rúa, incluso a de unha considerada de “INTERES POLICIAL” e coa que non se relaciona ningunha falta ou delicto.
Co acceso a esta documentación o MpDC vén de esclarecer as recentes queixas recibidas polos controles realizados polos Corpos e Forzas de Seguridade previos á eleccións xerais, nos que se denunciaban que se estaban identificando a cidadáns que dipuñan de autocolantes de ideoloxía nacionalista no seu coche e obviando aos demais.
O MpDC considera que a Garda Civil debería explicar que significa “OTROS DE INTERÉS POLICIAL” xa que a creacción de bases de datos paralelas e na que se están incluindo fotos e nomes de persoas que non cometeron ningún delicto é ilegal.
El BNG acusa a la Guardia Civil de poner bajo sospecha al nacionalismoUna orden recomienda investigar símbolos como la GZ
El diputado nacionalista Bieito Lobeira denunció ayer la existencia de una instrucción interna de la Guardia Civil que considera sospechosa la posesión de simbología nacionalista y recomienda "controlar y perseguir" a quienes la lleven.
Entre los símbolos incluidos en el citado documento, asegura el representante del Bloque, se cuenta la bandera gallega con la estrella roja, emblema tradicional del BNG, así como el identificativo para vehículos GZ o la reproducción del escudo de Galicia diseñado por Alfonso Rodríguez Castelao, que lleva una orla con el lema "Denantes mortos que escravos".
El documento interno de la Guardia Civil en el que el Bloque basa su denuncia, y que ha dado lugar a una iniciativa en el Parlamento, sitúa en el entorno del Movemento de Liberación Nacional de Galicia a un buen número de entidades y colectivos sociales heterogéneos, desde grupos ecologistas a sindicatos, pasando por asociaciones culturales, establecimientos de hostelería y hasta la plataforma Galicia Non se Vende, promotora de una reciente manifestación contra la Xunta. Lobeira afirma que la instrucción ha sido utilizada en "actos formativos" dirigidos a agentes del instituto armado destinados en Galicia. En su opinión, se trata de una actuación "intolerable" porque criminaliza elementos y símbolos del país "asumidos además por una parte muy importante de la sociedad gallega".
Ser nacionalista, asegura el diputado del Bloque, "o poseer elementos simbólicos de nuestra patria, no puede ser considerado como delito o como presunción de comportamientos contrarios a los principios democráticos, sobre todo cuando aún existen en Galicia calles, plazas o edificios con nomenclatura fascista".
Lobeira ha pedido a la Xunta que explique si conoce estos hechos y si se va a pedir explicaciones al Ministerio de Interior.

lunes, 24 de marzo de 2008

¿UN MINUTO DE SILENCIO?


Por primeira vez na súa longa historia, no campo do Atlethic Club de Bilbao, gardouse un minuto de silencio pola morte dun ex edil socialista sobre cal a banda ETA atentou o día 9 de Marzo. Como dixemos foi a primeira vez que en San Mamés se gardaba un minuto de silencio por unha "víctima" de ETA, e como era de supoñer, ese minuto de silencio durou 8 segundos, o que tardou en poñerse parte da bancada(sobre todo do fondo norte) a asubiar, berrar e mostrar faixas a favor dos presos independentistas e representativas de Euskal Herria e o que tardou o colexiado do encontro en poñer fin a ese minuto vendo como se estaba producindo. Para moitos ese minuto de silencio era unha provocación, pero por recomendación da Liga de Fútbol Profesional, o consello de administración do clube viscaiño decidiu gardar o minuto, cos resultados que xa dixemos. Aquí queda o vídeo do "minuto"de silenciohttp://es.youtube.com/watch?v=RU07ehvis7I&feature=related. Para parte do pobo euskaldun unha provocación,para outra unha falta de respeto e para outra unha forma tonta e estúpida de buscar "problemas"xq o sucedido estaba visto que pasaría e por eso nunca se fixo ata esa data.A pregunta é ¿un minuto de provocación ou de falta de respeto?Cada un que saque a súa conclusión e opine.

martes, 11 de marzo de 2008

PLURALISMO ANTIDEMOCRÁTICO

As eleccións celebradas o domingo 9 de Marzo deixou como vencedor o PSOE,polo que será presidente do estado español José Luis Rodríguez Zapatero por segundo mandato consecutivo, o lograr o 43,64% dos votos e 169 deputados,frente o 40,11% do PP e os 154 deputados destes.Unhas eleccións na que predomoniu o bipartidismo antidemocrático e na que os demais partidos políticos se presentaban en clara inferioridade respeto a PSOE e PP.Un bipartidismo que tivo influencias en todos os partidos restantes de maneira negativa,xa que IU por exemplo pasaba de 5 a 2 deputados,perdendo así o grupo parlamentar propio.O mesmo sucedeu co independentismo catalán que representa ERC que pasou de ter 8 deputados a quedarse unicamente con 3.Aguantaron ben o tirón e incluso medraron os de CIU que aumentan un deputado e contarán con 11 no parlamento español.Tamén aguantou o tirón o BNG que conserva os dous deputados que tiña e logra aumentar en número de votos,cousa moi complicada como demostran os resultados no resto do estado,sendo moi salientable tamén o retroceso que sufre o PP na Galiza perdendo gran número de votantes como é de costume nos últimos tempos por estas terras.Outra forza que perde un deputado en madrid é o PNV,que se queda agora con 6.En Euskal Herria hai que destacar a alta porcentaxe de abstención.No ano 2004,acudiu a votar o 74,97%dos electores,mentres que o 9 de Marzo soamente acudiu o 64,90%,producíndose así unha baixada de 10 puntos.Débese recordar que a esquerda abertzale (a cal lle impediron a presentación de candidatura)pediu aos seus votantes a abstención,mentres que no 2004 pediran o voto nulo.No pobo de mondragón onde o venres 7 de Marzo a banda independentista ETA,atentou contra un ex concellal socialista a abstención foi dun 41%.
En conclusión,que o pluralismo democrático do que tanto se presume, quedou en jaque pola campaña dos medios de comunicación, que bipolarizaron estas eleccións a unicamente dous partidos.Dous partidos do cal gañou o menos malo e do cal se espera que se atreva a dar solucións a moitos problemas que existen no estado español.

miércoles, 27 de febrero de 2008

PSOE E PP A MESMA MERDA É!!!


O vindeiro 9 de Marzo convócanse eleccións ao parlamento español,para decidir se é o P$OE, co seu representante José Luis Rodríguez Zapatero ou o PP, con Mariano Rajoy, o que se converte no próximo presidente de goberno do estado español, polos 4 seguintes anos. Nós,os galegos,non deberiamos ter que votar os que levan as rendas da una, grande y libre que defenden ambos candidatos a elección,xa que non é o noso parlamento.Pero a realidade é completamente distinta.Gustenos ou non o día 9,tamén entramos no xogo do que eles chaman democracia,na súa gran festa! Galiza xógase ver o peso que ten dentro do estado español, co "único" partido político (BNG) que antepón os nosos intereses aos do estado do que desgraciadamente formamos parte.Digo "único" porque é o único con capacidade suficiente para sacar representación nas Cámaras,xa que por desgraza, outros partidos que defenden a nosa terra cuns ideais máis firmes e sen darlle tanta importancia ao electoralismo(votos sen ideas) non acadarán os suficentes votos para lograr unha acta de deputado.Queda nas mans de todos os que residimos nas 4 provincias galegas, o peso que lle queremos dar á nosa terra nas Cortes españolas.Queda nas nosas mans se queremos ter voz en Madrid e dicir que aquí tamén existimos.Por eso deberiamos reflexionar e participar na súa festa unicamente para amargarlla.Para decirlles que na Galiza sobran!

miércoles, 20 de febrero de 2008

SELECCIÓNS NACIONAIS GALEGAS XA!!


O venres 29 de febreiro debuta a selección nacional galega de fútbol sala na cidade de Ferrol. Os nosos mediránse a selección de Uruguai no noso primeiro encontro.É unha alegría para todos os galegos a convocatoria dunha nova selección nacional nesta disciplina deportiva que é dunha gran tradición na nosa terra.

lunes, 18 de febrero de 2008

AUTODETERMINACIÓN E DEMOCRACIA!!


o 27 de Xuño de 2002 o Congreso dos deputados cunha maioría aplastante aprobou a Lei de Partidos, xestada no marco do "pacto antiterrorista" suscrito polo PP e polo PSOE. A súa finalidade,non explícita,é a ilegalizazión da denominada"esquerda abertzale".Non se plantexou en ningún momento deixar fóra da lei,por exemplo, a partidos da extrema dereita.


Trala aprobación da lei,o recorte de liberdades e dereitos dos cidadáns de euskal herria, trasládase o poder xudicial. Iniciánse os trámites de ilegalización de Herri Batasuna,Euskal Herritarrok e Batasuna que o Tribunal Supremo ratifica en Marzo de 2003. En maio do mesmo ano-eleccións en nafarroa-négase a inscrición de Autodeterminazioarako Bilgunea;en xuño de 2004-eleccións europeas é ilegalizada a lista de Herriterren Zerrenda;en 2005 comicios o parlamento vasco-son anuladas as listas da esquerda abertzale que pide o seu voto para o Partido Comunista das Terras Vascas (PCTV-EHAK).


A tregua de ETA no ano 2006, así como a predisposición, al menos inicial, do goberno de Zapatero ó diálogo fai presaxiar que nas eleccións municipais de 2007, a esquerda abertzale, estará presente.Pero o poder xudicial nega a inscrición de Abertzale Sozialisten Batasuna,das agrupacións de electores Abertzale Socialistak, así como tamén de parte das candidaturas do histórico Acción Nacionalista Vasca-Eusko Abertzale(ANV-EAE). É unha evidencia que a ilegalización de partidos,xunto co endurecemento da política penitenciaria,entre outros factores, son unha importante traba para ó diálogo e a solución do conflicto existente.


A recente ilegalización de ANV e PCTV non é un problema que inflúe unicamente en euskal herria.É algo moito máis profundo.Gústenos ou non vivimos nun Estado que ten unha lei que viola os dereitos civis e políticos e na que opera un poder xudicial altamente politizado.É o que moitos denominan coa boca ben grande Estado de Dereito o que está en verdadeiro peligro e polo tanto o deber de todose todas debe ser actuar.Por solidariedade e porque a voz de centos de persoas quedan caladas e impedidas de pronunciarse libremente no que chaman democracia.

jueves, 14 de febrero de 2008

FASCISTAS FÓRA DA GALIZA!!

Nestes días visitou o noso país, a presidenta do PP en euskal herria María San Gil(ipollas!!!!) que viña dar unha charla a facultade de ecónomicas de Santiago de Compostela.Alí foi recibida por un grupo de moz@s que lle deixaron ben claro que bazofia como ela non é ben recibida na nosa terra.Houbo enfrontamentos cos sabuesos que a salvagardan que como é costume neles actuaron amosando a súa violencia contra os manifestantes alí congregados.
http://es.youtube.com/watch?v=cfqaBBHaW_w

miércoles, 13 de febrero de 2008

UNHA LEMBRANZA

Un vídeo cunhas imaxes impactantes que "desenmascara"os verdadeiros culpables do día 11 de marzo naquela terrible masacre de Madrid,coa música do grupo antifascista mostoleño Non Servium Army..Observen,escoiten e saquen conclusións:http://es.youtube.com/watch?v=3RaTvInd-DM.

Dous vídeos sobre as forzas de seguridade que nin torturan,nin agreden indiscriminadamente e que se preocupan de manter a SÚA orde.Violencia policial total e absoluta!http://es.youtube.com/watch?v=nqvvND1XANw
http://es.youtube.com/watch?v=HF3VuE8INcc